صنایع دستی آذربایجان
از صنایع دستی تبریز می توان به سفالگری ، سوزندوزی ، قالیبافی ، قلمزنی روی مس ، کنده کاری ، تذهیب ،گلدوزی ، گلیمبافی ، معرقکاری ، منبتکاری ، نقاشی روی سرامیک ، نقره کاری و نگارگری را نام برد .
آذربایجانشرقی کلکسیونی از 80 رشته صنایع دستی
بیشتر اوقات گردشگران خاطرات سفرشان را بعد از بازگشت، بارها در خانه بین دوستان و آشنایان مرور میکنند به همین دلیل تمایل دارند تا یادبودی از سفرشان با خود به همراه بیاورند تا علاوه بر یادآوری آن لحظات، نشانهای از هنر و فرهنگ مردمان آن دیار مهمان خانه خود کنند. در این میان، صنایع دستی که با ذوق، هنر و مهارت هنرمندان آن منطقه ساخته شدهاند، میتواند گزینه مناسبی برای گردشگران باشند.
به گزارش ایسنا، آذربایجانشرقی حدود 80 نوع صنایع دستی را در خود جای داده است و گردشگران در کنار بازدید از اماکن تفریحی، تاریخی و فرهنگی، با تنوع زیاد صنایع دستی این استان روبرو شوند.
باتوجه به انتخاب تبریز به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی در سال 2018 از سوی سازمان همکاری کشورهای اسلامی، آشنایی با صنایع دستی استان و مناطق فعال این حوزه، میتواند گامی موثر در جهت معرفی بهتر تبریز و شهرستانهای اطراف و نیز رونق اقتصادی منطقه برداشت.
در آذربایجانشرقی رشته بافتهای داری و غیر داری در انواع مختلفی همچون “قالیبافی”، “ورنی بافی”، “جاجیم بافی”، “گلیم بافی”، “تسمه بافی” و انواع “دست بافتهای عشایری” در مناطق مختلف استان رواج دارد.
ورنی نوعی زیر انداز سنتی، بدون پرز و تک رو و گلیم زیراندازی دو رو و بدون پرز است. جاجیم هم کاربردهای متفاوتی همچون زیرانداز، پشتی و رویه کرسی دارد.
قالیبافی از مهمترین هنرهای رایج در استان است که در بیشتر مناطق استان دیده میشود و افراد زیادی از این راه امرار معاش میکنند و نیز در کنار آن هنر “رفوگری” که به مرمت قالی میپردازد از قدیم در این استان وجود داشته است.
تابلو فرش سردرود در نزدیکی تبریز از دیگر تولیدات قالی است که در سال 93 نشان جغرافیای ملی تابلو فرش به نام سردرود توسط مركز ملی فرش ایران بزرگترین متولی فرش ایران و نیز در سال 95، سازمان جهانی مالکیت فکری وایپو (WIPO)در وین اتریش آن را به ثبت جهانی رساند.
ورنی بافی در اهر، کلیبر، ورزقان، هوراند، ارسباران و در میان عشایر ساکن خدا آفرین، جاجیمبافی در روستاهای اطراف عجب شیر و در میان عشایر ارسباران دیدهمیشود و همچنین گلیم بافی در اهر، میانه، کلیبر، هشترود، عجب شیر و شهر خراجوی مراغه و تسمه بافی در روستای فیروزآباد آذرشهر وجود دارد.
از انواع دست بافتهای عشایری مفرش بافی، تزیینات آلاچیق، اجاق قیراخی (کنار اجاق)، جای نمک یا هیبه، انواع خورچین و بافت کیف دستی و قرآن در اندازههای مختلف در میان عشایر آذربایجان رواج دارد.
“بافتنیهای سنتی” و “قلاب بافی” همچون بافت دستکش، جوراب، شال گردن از دیگر هنرهای دستی استان است که این بافتها بیشتر با پنج میل و قلاب بافی معمولاً با تک میل و مواد اولیه آن ابریشم یا پشم طبیعی است.
قلاب بافی در اکثر مناطق استان و بافتهای سنتی نیز بیشتر در روستاهای اطراف عجب شیر مثل روستای چنار، هرکلان و حوری و نیز در مرند و ورزقان است.
“چاپ کلاقهای” یا “باتیک” در اسکو و روستاهای اطراف دیده میشود. از طرفی به دلیل وجود کارگاههای باتیک در اسکو، “ریسندگی پارچههای ابریشمی” و “ابریشم بافی” در اسکو و به خصوص روستای اسکندان به چشم میخورد در کنار آن رنگرزی گیاهی در اسکو و روستاهای اطراف وجود دارد.
هنر کار با سفال، در بیشتر مناطق استان به ویژه تبریز، شبستر و مرند به حیات خود ادامه میدهد. “سفالگری سنتی” به صورت دستی و چرخی، “مشبک کاری”، “برجسته کاری”، “کنده کاری”، “نقاشی زیر لعابی” و “رو لعابی” روی سفال کار میشود که خاک سفید برای سفالگری از کوههای زنوز مرند و خاک رس از کوزهکنان شبستر تهیه میشود.
تبریز در رشته “نگارگری ایرانی” نیز حرفی برای گفتن دارد.
انواع مختلفی از زیر شاخههای رشته کاشی سنتی و سرامیک همچون “کاشی هفت رنگ”، “زرین فام” و “کاشی معرق” در اکثر مناطق استان کار میشود.
در صنایع مرتبط با شیشه از قبیل “تراش شیشه”، “شیشه با حرارت مستقیم”، “شیشهگری فوتی”، “شیشه خانهبندی” و “همجوشی شیشه” بیشتر در تبریز وجود دارد.
صنایع دستی چرمی مثل “تولیدات چرمی دست دوز” از جمله کیف و کفش، “سوخت روی چرم” و “نقش اندازی ضربی روی چرم” بیشتر در تبریز، خدا آفرین و بستان آباد رواج دارد.
در گروه صنایع دستی فلزی نیز میتوان به “دواتگری” که ساخت ظروف فلزی با استفاده از چکش کاری، و “کوفتهگری” کوبیدن طلا و نقره روی فلز، دسته عصا، دسته چپق و تسبیح و “چلنگری” که ساخت اشیاءآهنی سبک مثل ابزار قالی بافی است، اشاره کرد.
دواتگری در تبریز، بناب، مراغه و چلنگری در تبریز، اهر، کلیبر و مراغه وجود دارد. در کنار صنایع فلزی، هنر مشبک فلز در تبریز و حکاکی روی فلز و مسگری در مراغه، بناب و تبریز دیده میشود.
موسیقی و رقص آذری از گذشته
زبانزد بوده است و به دنبال آن هنرمندان “سازهای سنتی” همچون تار آذری، قوپوز را به روش سنتی با مواد اولیه طبیعی منطقه میسازند.
“مینای خانهبندی” و “مینای نقاشی” که نوعی نقاشی بر روی فلز نقره و طلاست در تبریز وجود دارد.
صنایع دستی حصیری از جمله “چیقبافی”، “ترکهبافی”، “مرواربافی”، “سبد بافی” و نیز صنایع دستی چوبی مثل “محرق کاری”، “محرق چوب”، “نازککاری و خمکاری چوب”، “معرق چوب”، “منبت چوب”، “مشبک کاری چوب”، “ارسی سازی”، “گرهچینی”، “لایهچینی”، “خراطی چوب”، “نقاشی روی چوب” و “پیکر تراشی چوبی” در آذربایجانشرقی فعال است.
چیق بافی از بافت ساقههای نی خیزان موجود در کنار رودخانه ارس، ترکه بافی از بافت ساقههای درخت بید و مرواربافی از بافت ساقههای نی است.
محرق چوب به عمل سوخت روی ساقههای طلایی گندم یا برنج، معرق چوب به قراردادن چوبهای متفاوت در کنار هم، منبت به کندهکاری و حکاکی روی چوب و گرهچینی به اتصال قطعات کوچک بریده شده اطلاق میشود.
چیقبافی بیشتر در مناطق عشایری، ترکه بافی در اسکو، آذرشهر، اهر، مرند، مروار بافی در تبریز و سبد بافی در کشک سرای مرند فعال است.
از طرفی خراطی چوب در مرند، منبت چوب در جلفا، کلیبر، اهر، مرند، میانه و آذرشهر و نیز معرق چوب در آذرشهر و سراب و سایر صنایعچوبی در اکثر شهرستانهای استان دیده میشود.
در رشته صنایع دستی سنگی، “سنگ تراشی سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی” در تبریز و میانه به حیات خود ادامه میدهد.
از طرفی “مرصعکاری” که به قرار دادن سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی روی پایه فلزی گفته میشود بیشتر در تبریز رواج دارد.
هنرهای سنتی وابسته به معماری همچون “آینهکاری” و “گچبری سنتی” از گذشته در معماری استفاده میشده و بقعه سید حمزه (ع) از جمله زیباترین نمونه تجلی این هنر است.
همچنین انواع “نقاشی روی شیشه”، “نقاشی گل و مرغ”، “نگارگری سنتی” و “تذهیب” در تبریز به چشم میخورد.
از دیگر انواع صنایع دستی میتوان به هنر “موزاییک سنگ” اشاره کرد که با قراردادن سنگ ریزههای کوچک در کنار هم تصاویری بر روی تابلو نقش میبندد این هنر چند سالی است که در تبریز رواج دارد.
“ملیله سازی” از جمله صنایع دستی فلزی استان است که از متصل کردن مفتولهای نازک از جنس طلا یا نقره با استفاده از حرارت بدست میآید و بیشتر در تبریز دیده میشود.
سوزن دوزی یا رودوزی الحاقی همچون “ممقاندوزی” در آذرشهر، “سکمهدوزی”، “نقشدوزی” یا “گلدوزی دستی” و “چهل تکهدوزی” از هنرهایی است که بانوان آذربایجان آنها را با دستان هنرمند خود خلق میکنند.
در رشته رودوزیهای سنتی، بستان آباد، سراب، چاراویماق، ورزقان و هشترود از جمله شهرستانهای فعال هستند.
“مخراجکاری” یا “جواهر سازی” اکثرا به ساخت پایه انگشترهای نقره و طلا اطلاق میشود که در شهرستانهای استان دیده میشود.
“پاپیهماشه” یا “لاککاری” جزو هنرهای احیاء شده است که قبلا بر روی قلمدان و جعبههای کوچک اجرا میشد ولی امروزه در تزیین آینه، شانه، جلد کتاب، قاب سازی در استان استفاده میشود.
معاون صنایعدستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجانشرقی در گفتوگو با ایسنا، منطقه آذربایجانشرقی، از اشتغال 10 هزار نفر هنرمند در استان و ایجاد 10 قطب صنایعدستی در شهرستانهای استان خبر داد و برندسازی محصولات را از ضروریات دانست.
فرشاد به آفرین بر فرهنگ و هنر به عنوان بخش جدایی ناپذیر جامعه تاکید کرد که در صنایعدستی و هنر دست مردمان آن جامعه نمایان میشود.
وی توجه به آموزش هنرمندان و نیز هنرجویان جوان را ضروری دانست و گفت: در نظر داریم صنایع دستی را در شهرها و روستاهای استان به صورت جدی و هدفمند آموزش دهیم تا علاوه بر اشتغالزایی، فرهنگ خود و هنر دست هنرمند را که زاییدهی خلاقیت و عشق آنان است، برای آیندگان حفظ کنیم.
وی با تاکید بر حمایت از هنرمندان و توسعه مراکز فروش صنایعدستی در سطح استان یاد آورشد: ایجاد مراکز فروش دائمی و متمرکز و نیز برگزاری دورههای دانشافزایی برای افزایش سطح کیفی محصولات تولیدی موثر خواهد بود.
بر اساس این گزارش، انواع مختلف صنایعدستی در شهرستانهای آذربایجانشرقی فعال است که میتوان با سازماندهی، حمایت از هنرمندان و کارگاههای تولیدی و نیز برگزاری نمایشگاههای تخصصی صنایعدستی در داخل و خارج کشور زمینه شکوفایی و حفظ هنر دست هنرمندان را فراهم کرد.
گزارش از: پریا توفیقی، خبرنگار ایسنا در منطقه آذربایجانشرقی
از صنایع دستی تبریز می توان به سفالگری ، سوزندوزی ، قالیبافی ، قلمزنی روی مس ، کفشدوزی ، کنده کاری ، گلدوزی ، گلیمبافی ، معرقکاری ، منبتکاری ، نقاشی روی سرامیک ، نقره کاری و نگارگری را نام برد .
عجبشیر
نقاشی روی سفال – حکاکی روی فلز – گلیم بافی – معرق چوب – منبت چوب
کلیبر
منبت چوب – طراحی سنتی – ورنی بافی
مراغه
حکاکی روی فلز – زیورآلات سنتی – ورنی بافی – گلیم بافی – معرق چوب- منبت چوب – نقاشی روی سفال – طراحی سنتی –قلم زنی روی مس
مرند
نگارگری – منبت – طراحی سنتی –چرخکاری سفال- نقاشی روی سفال – سبدبافی
ملکان
حکاکی روی فلز – قلم زنی روی مس – طراحی سنتی – نگارگری
میانه
تراش سنگهای قیمتی – گلیم بافی – حکاکی روی فلز – زیورآلات سنتی
ورزقان
حکاکی روی فلز – سوزندوزی – منبت
هریس
حکاکی روی فلز – طراحی سنتی –معرق چوب
هشترود
معرق چوب – منبت چوب – طراحی سنتی – سوزندوزی
اهر
ورنی بافی – چرخکاری سفال –منبت چوب – معرق چوب- نگارگری – طراحی سنتی
آذرشهر
حکاکی روی فلز – منبت چوب – معرق چوب – طراحی سنتی – سوزندوزی
اسکو
حکاکی روی فلز-معرق چوب – طراحی سنتی – روسری باتیک
بستان آباد
منبت چوب – معرق چوب – طراحی سنتی – سوزندوزی-طراحی سنتی
بناب
حکاکی روی فلز – منبت چوب – معرق چوب – طراحی سنتی – قلمزنی روی مس – نگارگری – تذهیب
جلفا
حکاکیروی فلز- طراحی سنتی – گلیم بافی – ورنی بافی – نقاشی روی سفال
تبریز
حکاکی روی فلز – زیورآلات سنتی – منبت چوب – معرق چوب – تذهیب – مینیاتور – طراحی سنتی – چاپ باتیک – ملیله سازی – گلیم بافی –سراجی سنتی –ورنی بافی – سوزندوزی ––نقاشی روی سفال – لعاب- چرخکاری سفال –کتیبه (کاشی زنی )تراش سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی
خداآفرین
طراحی سنتی – ورنی بافی – منیت چوب
چاراویماق
معرق چوب- گلیم بافی – سوزندوزی
شبستر
حکاکی روی فلز –معرق چوب – منبت چوب – طراحی سنتی
سراب
منبت چوب – معرق چوب – طراحی سنتی – تذهیب
لطفا نظرات ، پیشنهادات و انتقادات سازنده خود را برایمان در قسمت دیدگاه بنویسید.
سفالگري با خاك سفيد بومي منطقه با پيشينه سفالگري در زنوز پيوند تنگاتنگي دارد . چرا كه حدود شصت سال پيش استاد عباس و مرحوم استاد احمد قابچي از زنوز به تبريز آمده و با تأسيس كارگاه سفالگري در محله درب سرخاب تبريز اين روش توليد را آغاز و تا به امروز پي گرفتند . در اين شيوه كليه مراحل ساخت سفال به شيوه كاملاً سنتي انجام ميشود و عمدتاً شامل ظروف كاربردي همچون بشقاب ، كاسه ، فنجان ، نعلبكي ، پارچ آب ، قوري ، قندان و …. ميشود .
پوشش اين نوع سفال با دو نوع لعاب ترانسپارانت بي رنگ و ترانسپارانت فيروزه اي انجام ميگيرد كه آوازه اين نوع سفالها با لعاب فيروزه اي به فراتر از مرزهاي كشورمان نيز رسيده است . همچنين عده اي از هنرمندان اين استان با ايجاد تزئيناتي بر روي سفال خاك سفيد ، با استفاده از تكنيكهاي نقاشي ، برجسته كاري ، كنده كاري و مشبك كاري زيبايي دو چنداني به اين آثار ميبخشند . برخي از اين آثار به كشورهاي اروپايي نيز صادر ميشود .
شيوه اجراي كار:
1- آماده سازي گل به روش سنتي با استفاده از خاك بدون فرآوري صنعتي .
2- چرخكاري و تراش بدنه .
3- اجراي تزئينات به روش زير لعابي با يكي از روشهاي نقاشي با رنگ ، كنده كاري ، برجسته كاري ، مشبك كاري ، روش تلفيقي .
4- پخت اول (خام پخت) در دماي حدود 900 درجه سانتيگراد .
5- لعاب زني به روش سنتي .
6- پخت دوم يا پخت لعابي در دماي حدود 1050 درجه سانتيگراد .
سوزن دوزي
سوزن دوزي در بخش ممقان در 50 كيلومتري غرب تبريز از ديرباز رواج داشته است . در سال هاي اخير با توجه به درآمد اندكي كه از اين صنعت عايد هنرمند سوزن دوز مي شد ، به تدريج علاقه به اين هنر كاهش يافت ؛ ولي با تلاش سازمان صنايع دستي ، صنعت سوزن دوزي دوباره رونق يافته است . به جاي ماده اوليه سوزن دوزي كه در گذشته ابريشم طبيعي بود ، امروزه از ابريشم مصنوعي استفاده مي شود .
قالي بافي
به استناد منابع بسيار، در قرن سوم هجري ، آذربايجان از بزرگترين مراكز بافت قالي و زيلو بود . در دوره سلجوقيان و ايلخانيان هنر قالي بافي در آذربايجان رواج كامل داشت و بر مبناي مينياتورهاي نسخ خطي خمسه نظامي اثر قاسم علي و برخي آثار ديگر كه بيشتر نقوش قالي و طرز بافت آن را نمايش مي دهند ، آشكار مي شود كه قالي بافي در دوره تيموريان و سپس در دوره صفويه سير تكاملي خود را طي نمود و نقوش جديدي چون سجاده اي ، گل و بوته ، ترنج و لچك ، حيوانات ، خصوصاً نقش گل شاه عباسي متداول گرديد و تنوع رنگ ها و استفاده از ابريشم ، ظرافت و زيبايي و كيفيت قالي ها را تا حد قالي پرده نما ، بالا برد . نمونه هاي چنين فرش هايي هم اكنون در بسياري از موزه هاي دنيا در معرض نمايش قرار دارد .
تبريز از مراكز عمده قالي بافي ايران است و از زمان جانشينان هلاكوخان مغول و پس از آن ، مركز داد و ستد قالي بوده است . در دوره صفوي نيز قالي هاي بسيار نفيس در آذربايجان بافته مي شد .
از اين رو به جرأت مي توان گفت كه حفظ و احياي هنر قالي بافي در ايران مرهون هنرمندان قاليباف و بازرگانان آذربايجان است . امروز هم آذربايجان يكي از مراكز مهم توليد انواع قالي در ايران است و بافتن انواع قالي در بيشتر شهرها و روستاهاي آذربايجان رواج كامل دارد و قاليبافي از صنايع دستي مهم استان محسوب مي شود .
توليدات اين هنر از نظر صادرات اهميت بسيار دارد و يكي از اقلام صادراتي عمده ايران را تشكيل مي دهد . اين امر موجب اشتغال نيروي عظيم انساني نيز شده است . صنعت قاليبافي در سراسر استان به صورت كارگاهي در مناطق شهري ، و تك بافي تقريباً در اغلب روستاهاي آذربايجان رواج دارد و هر ساله تعداد قابل توجهي از انواع قالي و قاليچه در طرح ها و نقش هاي متنوع و بافت هاي گوناگون به بازارهاي داخلي و خارجي عرضه مي شود .
قلمزني روي مس
قلمزنی عبارت است از تزیین و کندن نقوش بر روی اشیای فلزی به ویژه مس ، طلا، نقره ، برنج و یا به عبارت دیگر ایجاد خطوط و نقوش به وسیله قلم با ضربه چکش و بر روی اجسام فلزی . قلمزنی یکی از رشتههای هنرهای سنتی ایران است که در دسته بندی ، در رده هنرهای صناعی و در گروه فلزکاری قرار دارد .
امروزه برای قلمزنی ابتدا داخل یا زیر ظرف یا سینی مورد نظر را که معمولاً از جنس نقره یا طلا است از محلول قیر و گچ پر میکنند تا سروصدای قلم کمتر به گوش برسد و همچنین مانع از سوراخ شدن ظرف در حین کار شود . سپس نقش مورد نظر را روی ظرف رسم کرده و قلم مناسب را انتخاب کرده و روی سطح ظرف قرار میدهند و با چکش بر انتهای قلم میکوبند تا شیارها و نقشها با تغییر شدت ضربه روی ظرف ایجاد شوند .
قلمهای این هنر متنوع هستند و نامهای خاص خود را دارند مانند قلم سایه و قلم نیمبر. پس از ایجاد نقشها ، قیر را جدا میکنند و روی شیارها گرده زغال میریزند و روی ظرف را با روغن جلای سیاه میپوشانند . به این ترتیب نقشهای قلمزده شده به شکل خط هایی تیره و مشخص دیده میشود .
نمونهای از هنر قلم زنی استان مرکزی که یک بادیاب (بادیه ، جام بزرگ پایهدار) مسی بود در ورودی سازمان مالکیتهای معنوی WIPO در سوئیس قرار دارد .
كفش دوزی
کفشهای قدیمی تبریز در انواع گیوه ، نعلین ، اروسی ، سگکی ، صندل ، قُندره و دهاندولچهای ساخته میشد .
كنده كاری
كنده كاری را معمولاً بر روی چوب انجام می دهند و چوب را به شكل های مختلف در می آورند .
گلیم بافی
گِلیم یکی از انواع صنایع دستی زیراندازی و پوششی است که از ابریشم ، موی بز، پشم گوسفند و یا دیگر چهارپایان اهلی بافته میشود . گلیم به شکل سنتیاش ، معمولاً برای پوشاندن زمین ، دیوار و یا رواندازی برای حیوانات باربر استفاده میشود ولی امروزه به عنوان یک پوشش مدرن برای خانههای شهری نیز خریداری میشود .
معرق كاری
مُعَرَّقکاری یا موزاییک سازی یکی از رشتههای صنایع دستی است .
معرق سازی در ایران از سده ۶ هجری و دوره سلجوقیان با ساخت کاشی معرق پیشرفت کرد و در سده هشتم کاملتر و ظریفتر شد . در سده نهم و دهم هجری نیز رشد بسیار زیادی کرد . شهرهای اصلی معرق سازی در این دوره اصفهان ، یزد ، کاشان ، هرات ، سمرقند و آران و بیدگل بودند .
هنر موزاییک از دیرزمان شناخته شده بود و تا به امروز نیز کاربرد دارد . در بین النهرین و مصر باستان نوعی موزائیک در اندازههای کوچک و برای مصارف تزئینی و زینتی ساخته میشد ولی رومیان آن را چون یک قالب هنری همپایهی دیوارنگاری به کار میبردند . صنعت موزاییک سازی توسط هنرمندان صدر مسیحیت ادامه یافت و در اوایل قرون وسطی به خصوص در قلمرو امپراتوران بیزانسی به اوج شکوفایی خود رسید ( مثلاً موزاییکهای کلیسای سان وتیله در راونا )
منبت كاری
منبت یکی از هنرها و صنایع دستی است . در این هنر نقشها به صورت نقش برجسته روی زمینه کار قرار میگیرند .
نگار گری
نقاشی یا نگارگری به اثری که رنگ بر روی سطحی مانند کاغذ بوم یا دیوار به جا میگذارد ، میگویند . نگارگری نسبت به زبان نوشتاری دارای پیشینه بسیار قدیمیتری است . نقاشیهای یافت شده در غارها نشان میدهد که انسانهای اولیه با کشیدن نقش حیوانات و شکارشان به نوعی خود را آماده نبرد با آنها میکردند . نقاشی عمل بکار بردن رنگ دانه محلول در یک رقیقکننده و یک عامل چسباننده (یک چسب) بر روی یک سطح (نگهدارنده) مانند کاغذ ، بوم یا دیوار است . این کار توسط یک نقاش انجام میشود . این واژه بخصوص زمانی به کار میرود که این کار حرفه شخص مورد نظر باشد . قدمت نقاشی در بین انسانها ، شش برابر قدمت استفاده از زبان نوشتاری است .
در قیاس با نقاشی ، طراحی ، سلسله عملیات ایجاد یک سری اثر و نشانه با استفاده از فشار آوردن یا حرکت ابزاری بر روی یک سطح است .
سلام ممنون از اطلاعاتی که در اختیارمون گذاشتین ?
بنده هم سه سال هست که در کار میناکاری روی مس در تبریز مشغول به کار هستم خوشحال میشم درباره این هنر اصیل و پر تاریخ ایرانی اطلاعاتی در اختیار خوانندگان بگذارین.
با تشکر رضائی?
سلام جناب آقای رضایی
سپاس از حسن نظر شما نسبت به وبسایت تبریز توریست .
شما میتوانید اطلاعات و آدرس محل کار و شماره تماس خودتون و چند عکس از نمونه کارهایتان برای ما به شماره تلگرام ۰۹۱۴۵۸۰۹۵۷۵ ارسال فرمائید تا بعد از مطالعه کسب و کارتان را در وبسایت تبریز توریست معرفی نمائیم. این وبسایت برای مسافران و گردشگران تبریز طراحی شده ما سعی میکنیم بهترین ها رو معرفی کنیم تا جایگاه و منزلت تبریز حفظ بشه. جهت تبلیغ در این وبسایت فرقی نمیکنه چه حرفه ای باشه از رستوران گرفته تا صنایع دستی بدنبال کسانی هستیم که با عشق کارشان را انجام میدهند.
با تشکر از شما بزرگوار
حق شناس
مدیرعامل شرکت گردشگری ستاره تبریز گشت ایرانیان
با سلام
بنده سالهای گذشته آثار هنری خودم رو یا بهتر بگویم صنایع دستی خودم رو که تقریبا بینظیر هم هستن ، به اداره صنایع دستی رفتم ولی هیچ گونه کمک و یاری به من نکردن.و من نیز دلسرد شدم.
لذا دوست دارم درصورت امکان رز کارهای دستی ام در سال گردشگری تبریز دیدن نمایید.
سلام. لطفا از صنایع دستی ممقان مانند نخود پزی ممقان دوزی هم اطلاع رسانی بکنید با سپاس
جالب بود ! با سپاس از سایت خوب تان !
از سایت خوب تان ممنونم ! جالب بود !
با سلام و خدا قوت خدمت جناب آقای حق شناس
در ابتدا از ارایه مطالب بسیار مفید و زیبای جنابعالی در زمینه صنایع دستی آذربایجان کمال تشکر وسپاسگزاری دارم .بنده محمودی از تهران هستم .ما و دوستانی هنردوست اقداماتی در جهت حمایت از صنایع دستی وگردشگری شروع کردیم و نتایج خوبی تا الان بدست آمده .امابنده از فعالیت دوستان در تهران چندان راضی نیستم .من ایده های جدیدی در ارتباط با توسعه گردشگری و صنایع دستی دارم .می خواستم بدانم شما و دوستانتان در تبریز حاضر به همکاری با بنده در این زمینه هستین؟
چنانچه تمایل به همکاری داشتین تماس حاصل نمایید .ارادتمتد شما .محمودی از تهران.شماره تماس ۰۹۱۲۷۳۴۹۱۵۰